امام علی علیه السلام میان شجاعت و عقل - مطالعه تحليلى"

چکیده

جكيدة :-

امام علی علیه السلام ابعاد بزرگی در شجاعت و عقل ارائه دادند تا آنجایی که به عنوان یک نمونه جهانی از شجاعت و عقل شناخته شدند . امام علی علیه السلام توانستند از شجاعت و بردباری و صفتهای مردانه دیگری بهرمند شوند . شجاعت نزد ایشان ابطال عقل نیست بلکه در بسیاری از جنگ ها از عقل برای حكم دادن و عفو و بخشيدن در میدان جنگها استفاده می‌کردند . شجاعت و بردباری در شخصیت ایشان طوری تجلی یافت که در صبر و باز داشتن نفس از هوا و هوس و غرور مانند سلطان صبر و در بخشش و عفو سخاوتمند بودند که راجع به ایشان اینگونه گفته شد .

( اشجع الناس أسخاهم)

شجاعت و جرات خدادادی است و از آن مردان بزرگ است که امام علی علیه السلام یکی از این مردان بزرگ به شمار می رفتند . عربها شجاعت را از عصر جاهلیت به ارث برده اند و دلیل آن به شرایط زندگیشان بر می‌گردد به طوری که شرایط آنها به اندازی دشوار بود که زندگی اقتصادیشان بر اساس حمله و غارت و دزدی قائم بود و به اینگونه روش ها افتخار می‌کردند و معتقد بودند که در اینگونه افعال هیچ نوع اختلال اجتماعی وجود ندارد بلکه آن را صفات مردانگی می‌دانستند که نان خود را از طریق شمشیر به دست می آورد نه از طریق تلاش و خستگی. در واقع اعراب جاهلیت معتقد اند که کثرت و فراونی در حمله و جنگها مايه ی افتخار سر افرازی آنهاست که بتواند دشمنانشان را بترسانند و نتوانند در برار حمله های آنها مقاومت کنند . اما پس از ظهور اسلام دین اسلام شخصیت عرب ها از جمله مسلمانان را در برگرفت اما مرد عرب تا زمان مسلح کردن خود با دین و جهاد برای دفاع از دین و سرزمین و ناموس بی هراس ماند .

شجاعت قبل از اینکه قوت جسمانی باشد قوت ایمانی است . شجاعت تحمل مسئولیت‌ها و دفاع از دین اسلامی و اولیای خدا است . شجاعت رایی قاطع و همکاری عليه دشمن در شرایط ضروری است به طوری که ظهور و شدت شجاعت بستگی به شرایطی پیرامون مرد شجاع دارد و در برخی از مواقع عقل ( ذهن) باعث می شود که خشم به صبر تبدیل شود تا خون بشریت حفظ شود. این پدیده در امام علی علیه السلام تجلی می یابد